Nie mam chłopaka!

Aaa nie mam chłopaka! Moje życie nie ma sensu. Koleżanki mają a ja nie! Nie znajdę już nikogo, nikt mnie nie chce! Nikomu się nie podobam, nikt mną się nie interesuje...Jak często słyszę takie narzekanie od swoich młodszych koleżanek...
Jasne, może i chciałabyś mieć kogoś z kim mogłabyś wyjść, miło spędzić czas, przytulić się czy co tam jeszcze... Ja to wszystko rozumiem.

Ale dziewczyno, jeszcze całe życie przed Tobą! A tym bardziej nic na siłę! Załóżmy, że pisze do Ciebie jakiś chłopak, milion wyznań, przechwala się czego on nie umie, jaki jest idealny cieszysz się, jesteś oczarowana, nakręcasz się, opowiadasz koleżankom. W końcu pada propozycja "chodzenia ze sobą". I teraz pytanie... Zastanów się chwilę. Warto być z pierwszym lepszym chłopakiem? Czy napewno się znacie? Czujesz coś do niego więcej niż tylko "zauroczenie"? Gdzie taki związek będzie dążył?

Dla mnie taki chłopak to „dzieciak”. To facet ma Cię szanować, okazywać, że mu na Tobie zależy nie poprzez wyznania a czyny, chce Cię wciąż poznawać, nie będzie na nic naciskał - podstawa.

Więc głowa do góry, nie ma co rozpaczać! Póki możesz rozwijaj się, spełniaj swoje marzenia, skup się na nauce! To jest w tej chwili najważniejsze! Idź do przodu! Ubogacaj się! Doceń tych wszystkich ludzi, którzy są przy Tobie niezależnie od sytuacji - rodzice, przyjaciele. Pielęgnuj prawdziwe relacje! I przede wszystkim uwierz w siebie, wiedz jak jesteś wartościową, wspaniałą osobą! Masz wszystko do szczęścia Ci potrzeba. A facet z czasem sam się pojawi w najmniej oczekiwanym momencie!

~Ola